x

x

maandag 12 december 2011

Yoga

Sinds enkele weken ben ik opnieuw gestart met yoga-lessen. Ik deed het eerder al een keertje en herinnerde me dat het deugddoend kon zijn, zo'n yoga-les. Vele toeristen komen speciaal voor het beoefenen van yoga naar India op vakantie. Het zou dus een beetje dom van me zijn om de kans om yoga-lessen te volgen, niet met beide handen te grijpen.

Lang geleden, toen we nog in België woonden :) dacht ik bij yoga meer aan van dat spiritueel geiten-wollen-sok-gedoe. Maar in India leerde ik de echte yoga kennen. En het spreekt me wel aan!

De yoga-lessen die ik volg noemt men 'Bihar yoga' of 'Satyananda yoga'. Je hebt er namelijk veel stromingen in, sommige mannen doen zelfs aan 'power yoga'. De Satyananda yoga zou de zuivere yoga-vorm zijn, en daar gaan we uiteraard voor.


Yoga is in de eerste plaats zeer fysiek. Je voelt elk spiertje van je lichaam. Je spieren worden wat gerekt, worden een beetje soepeler. Ze worden ook steviger. Heel veel yoga-oefeningen trainen op je rug- en je buikspieren. Maar ook de spieren in je vingers en je nek worden getraind!

Yoga concentreert zich sterk op de ademhaling (Pranayama). Op de juiste manier adem halen moet meer zuurstof brengen naar het brein en naar het bloed. Een soort natuurlijke doping dus! Ooooooooommmmmmmm!!!

zondag 11 december 2011

Censuur

Niet te geloven maar toch waar: in India wordt nog steeds aan censuur gedaan. Vooral wanneer het gaat over het Indiase territorium. De kaarten worden door India steevast anders getekend dan door vele andere landen. Er zijn in het noorden een aantal betwiste gebieden die zij als Indisch grondgebied beschouwen, maar de buurlanden dan weer niet. En als er in buitenlandse bladen die hier gelezen worden dan zo'n in hun ogen foutieve kaart wordt gedrukt zoals hier in The Economist, dan doen ze dit:


Kan je je voorstellen dat er iemand in dit land zich bezig houdt, met het openen van de plastic zakjes van deze boekjes, het doorbladeren ervan en het overstickeren van de prenten? Incredible India!

Momo's

Voor we naar India kwamen wonen, kende ik er het bestaan niet van. Nu zijn we er bijna aan verslaafd: momo's.

Een momo is een van oorsprong Tibetaans gestoomd deegtasje dat nu in de hele Aziatische keuken wordt klaargemaakt: in Nepal, Tibet, Bhutan en in het noorden van India. Je kan ze in India soms ook langs de kant van de weg verkrijgen, als 'streetfood'.

Het jasje is gemaakt van bloem en water. Niet meer dan dat. Het is natuurlijk een kunst om met deze twee ingrediënten een niet te plakkerig noch te droog deeg te fabriceren.

De vulling van de momo's kan je kiezen. Je kan er echt alles voor gebruiken. Onze hulp, Namita, die zelf uit Sikkim komt en echt super-lekkere momo's kan klaarmaken, kookt meestal twee soorten. Een non-veg-variant met kip en een veg-variant met witte kool en paneer. Paneer is een erg jonge witte kaas.

Het deeg wordt eerst tot balletjes gerold en dan met een deegrol in smalle ronde platte schijfjes gerold. De vullingen worden erin gelegd en de momo wordt vervolgens op een specifieke manier gesloten. Je hebt verschillende manieren om dit te doen en dit zorgt voor een ander soort momo's: rond, bladvormige of maanvormige momo's.

Namita maakt altijd de maanvormige momo's en heeft ons die ook aangeleerd. Pfjoew, dat was geen makkie! Marleen en ik hadden het echt wel onderschat. Maar het resultaat mocht er wel zijn!


Deze momo's worden gegeten met allerlei soorten sauzen zoals een zoetzuur sausje, een chilisaus of een koriander sausje. Heerlijk!

Sam gaat trouwen!

Sam gaat trouwen, en wel met Maayan. Maayan is een Israëlisch jongetje uit haar klas op de Franse school. Maandag kwam hij bij haar spelen. Wat waren ze schattig samen. En zoooo lief voor elkaar!


Hier waren ze samen naar een filmpje van Diego aan het kijken. Op een bepaald ogenblik kon Maayan niet zo goed volgen. Sam zette via de afstandsbediening het filmpje even op pauze en legde hem vervolgens alles uit, zodat ze weer verder konden kijken. Zo lief!

vrijdag 9 december 2011

Leven met een tijdsverschil


Je beseft het pas als je in het buitenland verblijft. Het is niet voor iedereen op deze aardbol op hetzelfde moment 10 uur 's ochtends. Het wordt niet overal op hetzelfde tijdstip licht of donker. Niet overal op de wereld heb je winteruur en zomeruur. In België zegt m'n wel eens dat 'de dagen korten' of 'de dagen lengen'. Hier in India is dat niet echt het geval. Winter en zomer... het verschil is niet zo groot, het wordt altijd ongeveer op hetzelfde uur donker. BIj het skypen met familie en vrienden valt het soms op: 'he, is het bij jullie al donker?'.

Andere jaartellingen niet in beschouwing genomen, zal ook niet iedereen op hetzelfde ogenblik het jaar 2012 ingaan. 'So what?', zal je zeggen. Meestal is dat inderdaad niet echt een probleem. Er zijn voor- en nadelen aan verbonden, dat wel.

Ik herinner me nog het verwachtend doch ook wat angstig uitkijken naar het jaar 2000. Wat voorspelde men niet dat er zou gebeuren naar aanleiding van de grote 'milleniumbug'. Handig voor België was, dat we konden kijken wat er in Australië gebeurde. Zij zouden namelijk als eerste dat jaar 2000 ingaan. Bijkomend was hun nieuwjaarsfeest al bijna gedaan toen wij nog alles tegoed hadden, leuk toch!

Hier in India is het op dit ogenblik 10:19 AM. In België liggen de meesten nog lekker in hun warme nestje 'te pitten' aangezien het daar nu 5:49 AM is. 4,5 uur verschil dus. Via internet luister ik naar 'de nacht van Radio 1'. Binnen enkele minuten begint 'De ochtend' en daar kunnen we hier tot in de vroege namiddag naar luisteren.

Lastiger is het echter wanneer je van hieruit belangrijke zaken moet regelen. Jij zit op hete kolen omdat je voor een dringende zaak iemand wil contacteren in België. Maar ach, die ligt natuurlijk nog te slapen, is nog niet aan het werk en moet je dus zeker nog niet storen.
Of wanneer bijvoorbeeld een familielid ernstig ziek is en er vandaag belangrijke uitslagen van onderzoeken volgen. Wanneer ik hier om 12 uur al een halve dag zenuwachtig de seconden veel te traag heb zien wegtikken, zit de man die mijn familie de medische resultaten in de loop van de dag zal meedelen, nog rustig voor zijn kommetje muesli aan de ontbijttafel. Het kan erg frustrerend zijn.

Als we binnenkort voor kerst terug naar België vliegen, worden we plots weer wat jonger. Joepie!!! Vliegen we terug naar India, dan worden we helaas weer enkele uren ouder. Technisch gezien dan toch. Concreet ligt mijn ijkpunt uiteraard in België en moet ik voor het berekenen van mijn leeftijd helaas wellicht met dat ijkpunt rekening houden? Tja...

zondag 4 december 2011

Toch braaf geweest?!

Blijkbaar zijn de kindjes hier in Delhi toch braaf geweest, want ook dit jaar wist de Sint de weg naar New Delhi te vinden. Al was zijn komst aanvankelijk nog niet zo zeker...

De Hoofdpiet arriveerde namelijk een beetje eerder. Hij bemerkte dat we geen vlag opgehangen hadden. Dus hoe zou de olifant ons dan kunnen vinden? Alle kinderen moesten op zoek naar een vlag.


Neeeeee, niet die van India, ook niet die van Nederland. De vlag van... Sinterklaas!


En ja hoor, even later kwam de Sint naar binnen gewandeld, op zijn olifant!


Hij kreeg een warm onthaal. De kinderen werden in groepjes bij hem geroepen en hij sprak hen toe. Concentratie en bewondering alom.



Ze kregen uiteraard veel te veel snoepgoed en een pak.



En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen van de Goedheiligman. Hij had wellicht nog een hoop werk te doen, dus kon hij, begrijpelijk, niet veel langer blijven. Dag Sinterklaasje, daaaaaaag! Daaaaaaaag!




donderdag 1 december 2011

Vriendschapsalbum

Aangezien dat hier in India niet echt gebruikelijk is, maar het wel leuk is om na jaaaaaren zo'n album vast te nemen en te lezen wat je destijds schreef, nam ik het volgende 'vriendschapsalbum-interview' af van Roosje:

Naam: Roos
Lievelingskleur: Roze (Hoe kan het ook anders...)
Lievelingseten: Frietjes en 'kippetjes' (chicken-nuggets)
Lievelingssnoep: Hosties


Beste vriendin: Luna, Emma, Jana, Moira
Beste vriend: Arno
Lievelingsspeelgoed: Barbies (Mmm... dat denk ik eerlijk gezegd niet, ze speelt er bijna nooit mee.)
Lievelingssport: Knutselen (Ik weet niet in hoeverre je dit een sport kan noemen... misschien moet ik het concept sport een beetje duidelijker uitleggen aan mijn twee lieve expat-kindjes die door hun expat-leven in India jammer genoeg veel minder uitdaging kennen op dit vlak.)
Dit doe ik het liefst op school: Schrijven, verhaaltjes maken (Roos maakt altijd boekjes op school. Ze tekent en schrijft er verhaaltjes bij, erg leuk! En thuis kan ze zich urenlang bezig houden met schrijven, in het Frans en in het Nederlands...)



Mijn lievelingsjuf: Tante Lien
Mijn leukste vakantie: Kerala met Oekie! Omdat we er de hele tijd konden zwemmen in de zee. (Onze kinderen moeten vaak mee op cultuuruitstap. Zelden zijn het echt vakanties waarop ze relaxed van het hotel kunnen genieten, wat kunnen plonsen in het zwembad. We kregen een keer de commentaar dat we altijd maar 'van hier naar daar van hier naar daar' gingen. De vakantie in Kerala met Oekie was een luilekker-vakantie, en dat vonden Roos en Sam meer dan heerlijk.)


Leukste land: België, dat is het beste land omdat niet iedereen daar zo maar oversteekt en omdat ik mijn familie dan vaak kan zien.
Wat ik later worden wil: Prinses, omdat ik me dan altijd mooi kan maken en kan schminken. (aiai, wat gaat dat worden... en ze is nog maar 6,5 jaar oud!)
Dit speel ik graag met mijn zusje Sam: baby en mamaatje
Mijn grootste wens: Lang haar hebben zoals de zus van Aditi (Dat is een Indisch meisje van op de Franse school die dikke glanzende mooie lange haren heeft... tja, daar kan je inderdaad alleen maar van dromen...)
Dit speel ik graag met mama: Knutselen
Dit speel ik graag met papa: Legoblokken (Bemerk ik hier een rolpatroon?)
Dit doe ik niet graag: opruimen
Hierdoor moet ik huilen: Als mensen anderen pijn doen
Mijn lievelingsfilm: Tom en Jerry omdat die zo grappig zijn (Invloed van papa?)
Mijn lievelingsliedje: Ik lijk op jou (Barbie-song)
Dit vind ik leuk in India: De Taj Mahal omdat iedereen daar naartoe gaat
Dit vind ik niet leuk in India: Het stinkt


Mijn droom: Een groot kasteel om in te wonen. (Tja, dat strookt met het feit dat ze prinses wil worden uiteraard...)
Dit drink ik graag: Cola, Fanta, Sprite (En nog geen aandelen gekocht van The Coca Cola Company... Trouwens, de Fanta heeft in India een andere kleur dan die in Europa. In Europa wil men dat Fanta een gezond kleurtje heeft, het mag allemaal niet te veel wijzen op kleurstoffen. Dat is anders in India, hier lijkt het alsof de connectie met de appelsien zo groot mogelijk moet zijn... en de kleur van een appelsien is... ORANJE!)