Maar door deze extreme temperaturen wordt er een goede moesson verwacht... benieuwd of die inderdaad zal komen!
Hopen voor papa, die hier de verdere zomer nog zal moeten doorbrengen... want geloof me... het is hier WAAAARMMMMM!
x
dinsdag 3 juli 2012
Puffen!
Maar door deze extreme temperaturen wordt er een goede moesson verwacht... benieuwd of die inderdaad zal komen!
Hopen voor papa, die hier de verdere zomer nog zal moeten doorbrengen... want geloof me... het is hier WAAAARMMMMM!
Luxueus Maleisië (deel 3)
Met heel veel spijt verlieten we ons stekje op Redang Island. Vooral toen we in het wegvaren zagen dat er die nacht een schildpad ons strandje was opgeklauterd om eieren te leggen! Niet alleen hadden we dit natuurfenomeen gemist, ook konden we de eieren nu niet mee opgraven om ze naar het maritiem centrum te brengen. Tja... je kan niet alles hebben in het leven.
In elk geval waren we vertrokken voor een hele dag reizen. Eerst met de boot, dan per auto, dan per vliegtuig, dan met de auto, weer per vliegtuig en ten slotte met de wagen naar... het Shangri La Rasa Ria Resort op Sabah, Borneo.
Dit resort zou echt uitstekend zijn voor gezinnen met kleine kinderen en had ook een eigen jungle met orangutan-rehabilitation-centre. Twee vliegen in één klap dus!
Het was luxe en we werden als koningen verwend door de super-vriendelijke Maleisische staf. De kinderen vonden de kids-club heerlijk en maakten er ook vriendjes. De hele dag brachten ze er door. Ze werden geanimeerd met allerlei wedstrijdjes, ontdekkingstochten, knutselactiviteiten (kites maken, armbandjes, muziekinstrumenten,...) enz enz. Het zwembad bleek een lange glijbaan te hebben... de pret kon niet op!
Snorkelen was hier niet mogelijk wegens geen koraalriffen. Het strand gebruikten we voor onze strandwandelingen, voor het zoeken van schelpen met exotische namen als 'turban shell', 'cone shell' of 'moon shell', om van de zonsondergangen te genieten of om onze zelfgemaakte kite uit te proberen (en hij vloog echt!). De vele zandvlooien moesten we er helaas bijnemen. We genieten nu nog na via de jeuk! :-S
Het meest genoten we van de orangutans in de kleine jungle verbonden aan het hotel. Als mensen ergens op Borneo een baby ontdekken zonder moeder of gevangen als huisdier, kunnen ze het redden en naar het rehabilitation centre brengen. Daar wordt het verzorgd en opgevoed zodat hij later kan vrijgelaten worden in de natuur. Ze leren er naar eten zoeken maar ook bijvoorbeeld in de bomen slingeren.
Momenteel waren er drie. Tenten van 2, Wulan van 4 en Katie van 5 jaar oud, 3 meisjes. Tijdens ons verblijf was er een mannelijk baby'tje gered en naar het centrum gebracht.
We maakten ook een keertje een uitstapje naar het centrum van Kota Kinabalu. Ons aanvankelijke doel was een bezoek te brengen aan de handicraft market. Maar die viel tegen, allemaal toeristische brol werd er verkocht. De gewone lokale markt vonden we een pak interessanter om een beetje lokale folklore op te snuiven.
Elke avond was er aan ons hotel een 'lighting ceremony'. De kinderen van de kids club werden dan in traditionele kleren uitgedost en kwamen naar de bar om de fakkels aan te steken. Elke dag konden twee meisjes de prinsessen in de draagstoel zijn. De laatste avond mochten Sam en Roos prinses zijn. Ze straalden!
Maleisië is prachtig maar best wel een land met een strikt regime. Als je er door de politie gepakt wordt omdat je in het bezit blijkt te zijn van drugs, krijg je meteen de doodstraf. Geen proces, je wordt meteen opgeknoopt. Ik las op een dag ook een artikeltje in de krant dat er in het centrum van het stadje een razzia was gehouden naar 'mensen die zich kleden in kledij van het andere geslacht', lees travestieten. Zij kregen een celstraf van 6 maanden! Mannen, hou die netkousen dus maar in België als je naar Maleisië op vakantie gaat!
In elk geval waren we vertrokken voor een hele dag reizen. Eerst met de boot, dan per auto, dan per vliegtuig, dan met de auto, weer per vliegtuig en ten slotte met de wagen naar... het Shangri La Rasa Ria Resort op Sabah, Borneo.
Dit resort zou echt uitstekend zijn voor gezinnen met kleine kinderen en had ook een eigen jungle met orangutan-rehabilitation-centre. Twee vliegen in één klap dus!
Het was luxe en we werden als koningen verwend door de super-vriendelijke Maleisische staf. De kinderen vonden de kids-club heerlijk en maakten er ook vriendjes. De hele dag brachten ze er door. Ze werden geanimeerd met allerlei wedstrijdjes, ontdekkingstochten, knutselactiviteiten (kites maken, armbandjes, muziekinstrumenten,...) enz enz. Het zwembad bleek een lange glijbaan te hebben... de pret kon niet op!
Snorkelen was hier niet mogelijk wegens geen koraalriffen. Het strand gebruikten we voor onze strandwandelingen, voor het zoeken van schelpen met exotische namen als 'turban shell', 'cone shell' of 'moon shell', om van de zonsondergangen te genieten of om onze zelfgemaakte kite uit te proberen (en hij vloog echt!). De vele zandvlooien moesten we er helaas bijnemen. We genieten nu nog na via de jeuk! :-S
Het meest genoten we van de orangutans in de kleine jungle verbonden aan het hotel. Als mensen ergens op Borneo een baby ontdekken zonder moeder of gevangen als huisdier, kunnen ze het redden en naar het rehabilitation centre brengen. Daar wordt het verzorgd en opgevoed zodat hij later kan vrijgelaten worden in de natuur. Ze leren er naar eten zoeken maar ook bijvoorbeeld in de bomen slingeren.
Momenteel waren er drie. Tenten van 2, Wulan van 4 en Katie van 5 jaar oud, 3 meisjes. Tijdens ons verblijf was er een mannelijk baby'tje gered en naar het centrum gebracht.
Ze leven er in de kleine jungle. Als ze gevoed worden, komen ze naar een platform en kunnen toeristen naar de orangutans komen kijken. Geweldig om te zien!
Terwijl de kinderen zich vermaakten met hun vriendjes Emily, Claire en Tilley (3 Australische meiden) in de 'Kids Club (No Parents Allowed)', deden Jochen en ik enkele wandelingen in de jungle. Al waren we daarover minder tevreden omdat ze echt wel heel erg laagdrempelig waren en veel te kort.
We maakten ook een keertje een uitstapje naar het centrum van Kota Kinabalu. Ons aanvankelijke doel was een bezoek te brengen aan de handicraft market. Maar die viel tegen, allemaal toeristische brol werd er verkocht. De gewone lokale markt vonden we een pak interessanter om een beetje lokale folklore op te snuiven.
Elke avond was er aan ons hotel een 'lighting ceremony'. De kinderen van de kids club werden dan in traditionele kleren uitgedost en kwamen naar de bar om de fakkels aan te steken. Elke dag konden twee meisjes de prinsessen in de draagstoel zijn. De laatste avond mochten Sam en Roos prinses zijn. Ze straalden!
Maleisië is prachtig maar best wel een land met een strikt regime. Als je er door de politie gepakt wordt omdat je in het bezit blijkt te zijn van drugs, krijg je meteen de doodstraf. Geen proces, je wordt meteen opgeknoopt. Ik las op een dag ook een artikeltje in de krant dat er in het centrum van het stadje een razzia was gehouden naar 'mensen die zich kleden in kledij van het andere geslacht', lees travestieten. Zij kregen een celstraf van 6 maanden! Mannen, hou die netkousen dus maar in België als je naar Maleisië op vakantie gaat!
maandag 2 juli 2012
Mooiste Maleisië (deel 2)
Een 50-minuten-durende, fysiek erg uitputtende boottocht werd het. Doordat we in de tip van de speedboot moesten zitten, ploften we werkelijk over de golven. Niet echt aangenaam voor nek en rug...
Maar wat een overweldigend mooie bestemming bleek dit te zijn! Het overtrof zelfs plaatjes in de boekjes!
Het kleine resortje heette 'Amanna Gappa' en is werkelijk uitstekend. Een echte aanrader voor wie weliswaar tegen een beetje familiale eenzaamheid kan. We hadden namelijk de luxe om de enige gasten te zijn... dus voila: een privé-resort EN privé-strand EN privé-koraal-rif!
We speelden op het strand, wiebelden een beetje in de hangmat, zwommen naar de zeeschildpadden en boven de prachtigste koraalriffen, genoten, ontmoetten een vriendelijk avontuurlijk gezin met drie dochtertjes die ook allen april-girls bleken te zijn en met hun zeilboot door de Aziatische wateren vaarden en nu in 'onze' wateren voor anker lagen, klommen op de rotsen, genoten, maakten een snorkel-uitstap naar het tegenoverliggende eiland, rustten, raapten prachtige schelpen, genoten, lieten ons verwennen met het lekkerste eten en de meest verse vis en vonden dat dit avontuur best wel wat langer had mogen duren!
Het was ook echt een meevaller dat het Brits-Italiaanse gezin precies toen wij er waren ook daar voor anker lag, samen met nog een bevriend Australisch zeilkoppel Mike en Kym. Niet alleen hadden de kinderen een fijne tijd samen op het strand, ook kwamen ze ons in hun kleine Zodiac oppikken om naar de prachtige koraalriffen te gaan.
We profiteerden van hun snorkel-kennis en -ervaring. Vooral Mike en Kym, die al 4,5 jaar op hun boot leven, konden ons veel leren. Mike was vroeger parelduiker en kon onder water de gekste toeren uithalen. Onder koraal doorzwemmen om zo de vissen 'uit hun kot te lokken' zodat ook wij ze konden zien bijvoorbeeld. Of een kwal vastnemen om ze ons te laten voelen. Echt geweldig! Al blijft het opletten, Kym was een aantal dagen voordien gestoken door een kwal en had 48 uur lang niet kunnen praten en eten door de pijn!
We kregen een hoop onderwaterpracht te zien. Anemonen, clownfish, koraal, een prachtige blow- of pufferfish, een veelkleurige nudibranch (naaktslak) die we anders wellicht nooit opgemerkt zouden hebben, christmas-tree-worms, helaas ook veel kwallen, mooie butterflyfish, enzovoort enzovoort.
Aan het hotel lag een boek zodat we nadien telkens konden opzoeken wat we precies gezien hadden... maar je krijgt onder water zo veel te zien, zo veel prikkels dat je totaal begint te twijfelen als je daarna moet gaan bepalen welke vis je nu precies gespot had: 'Had hij nu blauwe lippen? Of zwarte?'. Volgende keer toch een onderwatercamera aanschaffen?
Het kon de pret echter niet bederven! Er is werkelijk een nieuwe wereld voor ons open gegaan. Snorkelen zullen we in de toekomst nog doen! Zeker weten! En zeilen... tja, daar zijn we toch een beetje van gaan dromen...
Maar wat een overweldigend mooie bestemming bleek dit te zijn! Het overtrof zelfs plaatjes in de boekjes!
Het kleine resortje heette 'Amanna Gappa' en is werkelijk uitstekend. Een echte aanrader voor wie weliswaar tegen een beetje familiale eenzaamheid kan. We hadden namelijk de luxe om de enige gasten te zijn... dus voila: een privé-resort EN privé-strand EN privé-koraal-rif!
Het was ook echt een meevaller dat het Brits-Italiaanse gezin precies toen wij er waren ook daar voor anker lag, samen met nog een bevriend Australisch zeilkoppel Mike en Kym. Niet alleen hadden de kinderen een fijne tijd samen op het strand, ook kwamen ze ons in hun kleine Zodiac oppikken om naar de prachtige koraalriffen te gaan.
We profiteerden van hun snorkel-kennis en -ervaring. Vooral Mike en Kym, die al 4,5 jaar op hun boot leven, konden ons veel leren. Mike was vroeger parelduiker en kon onder water de gekste toeren uithalen. Onder koraal doorzwemmen om zo de vissen 'uit hun kot te lokken' zodat ook wij ze konden zien bijvoorbeeld. Of een kwal vastnemen om ze ons te laten voelen. Echt geweldig! Al blijft het opletten, Kym was een aantal dagen voordien gestoken door een kwal en had 48 uur lang niet kunnen praten en eten door de pijn!
We kregen een hoop onderwaterpracht te zien. Anemonen, clownfish, koraal, een prachtige blow- of pufferfish, een veelkleurige nudibranch (naaktslak) die we anders wellicht nooit opgemerkt zouden hebben, christmas-tree-worms, helaas ook veel kwallen, mooie butterflyfish, enzovoort enzovoort.
Aan het hotel lag een boek zodat we nadien telkens konden opzoeken wat we precies gezien hadden... maar je krijgt onder water zo veel te zien, zo veel prikkels dat je totaal begint te twijfelen als je daarna moet gaan bepalen welke vis je nu precies gespot had: 'Had hij nu blauwe lippen? Of zwarte?'. Volgende keer toch een onderwatercamera aanschaffen?
Het kon de pret echter niet bederven! Er is werkelijk een nieuwe wereld voor ons open gegaan. Snorkelen zullen we in de toekomst nog doen! Zeker weten! En zeilen... tja, daar zijn we toch een beetje van gaan dromen...
Abonneren op:
Posts (Atom)