Putrajaya

Toen we van de Chinese tempel weer naar huis reden, passeerden we langs Putrajaya.

Putrajaya is een nieuwe stad die 10 jaar geleden gebouwd werd om de hoofdstad Kuala Lumpur te ontlasten. Men hoopte ook dat de ambassades mee naar daar zouden verhuizen, maar dat is niet gelukt. En daar ben ik blij voor, want in Putrajaya zijn geen internationale scholen. Roos en Sam zouden dus erg lang moeten pendelen hebben naar de Franse school! En voor de rest valt er na de kantooruren eigenlijk niks te beleven.

Gisteren brachten we er een bezoekje aan de Masjid Putra Putrajaya ofte de moskee. De start van de bouw vond plaats in 1997. Op 18 juni 1999 werd er voor het eerst een vrijdaggebed gehouden.

Omdat ik maar een vrouw ben, moest ik een lekker dik, zwaar, super warm gewaad dragen. Ik heb het er steeds moeilijker mee om moskeeën te bezoeken omdat ik me als vrouw vernederd voel om met die toestanden te moeten rondlopen.

 de minaret, 116 meter hoog

 hoe bidden?

 'the dome'

inspiratie ervoor komt uit Egypte

 mannen mogen beneden bidden, vrouwen op de 'lekker warme' eerste verdieping

Dong Zen tempel

Beetje culture locale opgesnoven dit weekend. En dat betekent niet dat we naar eeuwenoude monumenten zijn gaan kijken. Want die... zijn er helaas niet meer.

De Maleisische overheid wou wellicht van Kuala Lumpur een moderne, Westerse stad maken. Ze hebben zo goed als alle historische gebouwen met de grond gelijk gemaakt om plaats te maken voor moderniteit. Een beslissing waar ze volgens mij nu al spijt van hebben.

Op een dikke 50 kilometer van Kuala Lumpur gingen we een kijkje nemen naar de Dong Zen tempel. Het is een boeddhistische Chinese tempel die gebouwd werd in 1994. Er zijn verder ook een klooster en de Dong Zen school of Buddhism te vinden.

Tijdens de periode van Chinees Nieuwjaar wordt de tempel helemaal versierd. Lekker kitsch, op z'n aziatisch, overdaad schaadt niet.

Het jaar 2014 is het jaar van het paard. De Chinezen hebben, net zoals wij, een dierenriem. Ze werken echter met jaarlijkse tekens, terwijl wij maandelijkse tekens hebben (stier, ram, weegschaal,...). 

De twaalf dieren uit hun dierenriem zijn de rat, de tijger, de draak, het paard, de aap, de os, het konijn, de slang, de geit, de haan en het varken. Jochen en ik zijn geboren in 1978 en zijn paarden. Roos is geboren in 2005 en is een (fiere) haan. Sam, geboren in 2007, is een varken maar daar wil ze niks van weten.

 'the noble steed which gallops into a bright future'

 

 lekker dure kaarsen om te offeren

 hier vergat er blijkbaar eentje haar schoenen uit te doen!

 kaarsjes offeren

 muur vol boeddhabeeldjes

 Chinese Sinterklaas die snoepjes uitdeelde aan de kinderen

 leeuw van de typische liondance, leeuwendans

De leeuwendans is een eeuwenoude traditie, verjaagt de boze geesten en brengt geluk. Hij wordt veel opgevoerd tijdens Chinees nieuwjaar maar ook bij andere festiviteiten, of wanneer gebouwen worden geopend ed. 

Het kindje op de foto hierboven steekt zijn arm in de mond van de leeuw. De mensen steken namelijk de typische rode enveloppen met geld in de mond van de leeuw. Lucratieve bezigheid dus!

De leeuwen kunnen verschillende kleuren hebben. Elke kleur zou een betekenis hebben. De gele leeuw bijvoorbeeld is de keizer en staat voor macht, fortuin en de hemelen. Hij representeert de keizerlijke troon. 

de leeuw kon zelfs knipperen met z'n oogleden, flapperen met z'n oren en kwispelen met z'n staart!

In de 'calligraphy hall' kon je een een papiertje met een wens 'trekken'. Je kreeg vervolgens een Chinese calligraphy-pen. Met deze pen moest je de Chinese tekens, je wens, met zwarte inkt overtrekken. De kinderen vonden dit in elk geval een erg leuke bezigheid!

 de regeltjes

Het is blijkbaar een vorm van meditatie, want terwijl je schrijft moet je bepaalde zinnen reciteren en het is muisstil in de zaal.

Sam erg geconcentreerd bezig, want toegegeven, het is niet makkelijk om te schrijven met zo'n Chinese pen!

 Roos heel erg fier met haar resultaat

veel wensen in de boompjes

Hong Kong (deel 4 = laatste deel)

Tijdens de laatste dag van onze Hong Kong-reis kuierden we wat rond door de straatjes van Old Wan Chai, zoals Sunstreet, Moonstreet en Starstreet. Geweldige buurt! Helaas waren veel winkeltjes gesloten omdat het kerstdag was. Deze buurt is te vergelijken met de vroegere Kammenstraat in Antwerpen. Je kan er de meer artistieke en innovatieve mode en designshops vinden, leuke restaurantjes en bars.

We spraken met een Franse dame die het aandurfde om in deze hippe buurt een kinderboetiekje te openen. Ze wist ons te vertellen wat de huurprijzen waren. Zij betaalt er voor haar piepkleine winkeltje maar liefst 12000 Euro per maand! Slik! Hoeveel jurken, sokken en pantallonekes moet ge dan al niet verkopen eer ge winst begint te maken?!

Pak Tai tempel in Stone Nullah Lane, een straat met nog enkele historische landmarks.

De tempel is bij de oudste in het district.

Je vind in deze straat ook the House of stories (het vroegere Blue House)

Een van de weinige nog traditionele woningen in de buurt. 

Geopend door buurtbewoners om de oude cultuur te promoten.

Je vindt er een souvenirwinkel vol handwerkspullen.

Je kan via hen een heritage-walk doen doorheen de buurt. 

Helaas was het gesloten toen wij er passeerden.

Nam Koo Terrace

Dit gebouw werd rond 1920 gebouwd. 

Het behoorde toe aan een zakenman uit Shanghai die in zijde deed.

Tijdens WOII zou het gediend hebben als 'comfort house' waar Japanse soldaten zich konden in- of ontspannen bij vrouwelijk schoon.

Het huis is zwaar in verval en staat er tussen de wolkenkrabbers een beetje verloren bij.

Eén van de vele Chinese tempeltjes

De dubbeldekker tram, typisch voor Hong Kong

Ook hier weer maids die een plekje zoeken/maken om samen hun vrije tijd door te brengen.

Foto geregisseerd en genomen door fotografe Sam

Veel volk op 't straat

En 's avonds gingen we nog een laatste keer naar The Peak om de skyline by night te kunnen aanschouwen. Erg mooi!

THE END