x

x

maandag 26 mei 2014

Zusterliefde

woensdag 21 mei 2014

Cadeau uit België!

Alweer een jaartje ouder!

Op woensdag 16 april en zaterdag 19 april werden Sam en Roos respectievelijk 7 en 9 jaar. 



Hun feestje ging door op zaterdag 19 april. Een dagje voor de komst van Oekie naar KL. We organiseerden het in Jungle Gym, een soort binnenspeeltuin. 25 vriendjes en vriendinnetjes waren op het partijtje van de partij.


de vriendjes zijn in aantocht!






 

BMW Malaysian Open

Laatst woonden we een WTA tennismatch bij. Erg fijn, vooral omdat er tussen twee regenbuien door een landgenote speelde: An-Sophie Mestach. Helaas heeft ze de match niet gewonnen.



gezellig wat kletsen met de andere aanwezige Belgen in de VIP lounge

Smelt

Een moederhart smelt toch van zulke mooie berichtjes:




Tandje kwijt!

Kleine kindjes worden groot...

Kampung Baru

Kuala Lumpur is een moderne stad, nog in volle ontwikkeling. Overal poppen immense wolkenkrabbers uit de grond. Grootse bouwprojecten vind je overal in de stad.

Een tijdje geleden maakte ik met een gids een wandeling door Kampung Baru (Bahasa voor 'nieuw dorp'). Dit is een soort authentieke Maleisische nederzetting. Ze werd in 1900 gesticht door de Britten, zo konden de Malay hun typische levensttijl en manier van wonen handhaven in de grootstad.

De kampung ligt letterlijk vlak naast het nieuwe, moderne stadscentrum. Het contrast is enorm en het is vooral dat waarom het het bezoeken waard is.

De gids die ons rondleidde, vertelde dat het gebied momenteel perfect gedraineerd is. Maar toen ze klein was, overstroomde het gebied geregeld. Ze werd dan met de schoolbus nabij het water afgezet en moest dan tot aan haar huis varen met een bootje.

Her en der zie je fruitbomen of -planten staan. Omdat er vroeger geen fruit geïmporteerd werd, moesten de mensen er zelf in voorzien.

De gronden zouden nergens in de stad zo duur zijn als hier. Al zou je dat niet zeggen als je de huizen bekijkt. Ze lijken vaak eerder op krotten dan op echte huizen. Charmant zijn ze dan weer wel. Het lijkt er allemaal meer op kamperen dan op wonen.



 De kinderen moeten deze kledingvoorschriften volgen als ze naar school gaan.
Uiteraard, een hoofddoek voor de meisjes.

 groot contrast tussen de oude Kampung en de nieuwe Petronas Towers.

Kleine visjes liggen te drogen in de zon. 
Deze visjes worden in Malay gerechten te pas en te onpas gebruikt. Not my cup of tea.


 Heerlijke Maleisische delicatessen: gefrituurde sesamzaadballetjes

 Huis dat dateert uit de jaren '50. De eigenaars zijn afkomstig uit Melaka. De trap is voor hen een teken van rijkdom. Ze hadden hem mijns inziens echter beter naar een deur laten leiden...

 Eén van de oudste huizen van KB dateert uit 1919. 
Het hout wordt steeds geolied en is daarom zwart geworden.
De stijl is die van Johor.


 Het huis geeft ook blijk van de rijkdom van weleer. 
Dit zie je onder andere aan het houtsnijwerk aan het dak.
Het groene glas werkt zonwerend en werd geïmporteerd uit Spanje.
Zoals al de oude huizen in Kampung Baru werd het weleer op zuiltjes gebouwd aangezien het gebied, zoals eerder vermeld, tijdens de moesson overstroomde. Nu werd ook de benedenverdieping volgebouwd.

 Het kleinste huisje van Kampung Baru. 
Zelfs een woonwagen is groter!

 In deze Malay nederzetting mag een moskee uiteraard niet ontbreken.
Tijdens de Ramadan zou de sfeer 's avonds erg leuk zijn in Kampung Baru. Als men de vasten breekt, kan je samen met honderden andere Malay smullen van allerlei lekkers. In de moskee kan je er dan terecht voor hun zeer bekende porridge.

 Uitbreiding van de moskee is nodig. Ook de straat moet worden vol gelegd met matten voor het vrijdaggebed.

 Ge moogt er ni zo maar halt houden met uw groetenkarreke.

Als je ooit een bezoek brengt aan de nederzetting, moet je blijkbaar zeker halt houden in dit restaurant.
Ze serveren the best Nasi Lemak in town!

Tioman - We're Padi divers!!!

En dan het laatste stuk van onze drie-delige rondreis. Het gedeelte waar vooral de kinderen enorm naar uitkeken. We reden vanuit Singapore naar Mersing waar we de jetty namen naar het eiland Tioman.

Joepie! 
We konden tickets bemachtigen voor de overzetboot. 
De reis duurt zo'n 3 uur.

We verbleven in het afgeleefde doch nog steeds te pruimen Berjaya Hotel.

Jochen en ik deden 's ochtends onze open water dives. De theorie van de Padi-cursus hadden we voordien, met de nodige stress (voor mij toch), online afgelegd. Zo moesten we enkel nog het praktijkgedeelte doen.

Joepieeee! We did it! Met dank aan onze super-dive-instructeur Man!


Ons voorlopige duikbrevet, waar we erg fier op zijn!

Ondertussen hadden moeke en vake de eer om te babysitten op onze twee beach-girls. Dankjewel moeke en vake!

Verder werd er genoten,


gezwommen,




vonden we de zandvlooien helemaal niet leuk,

jeuken dat dat doet!

werden er door 'Aannemingswerken Anthierens' prachtige zandkastelen gebouwd,






en keken we naar de ondergang ervan,




trokken we de jungle in,


 termietenhoopke waar nog aan gewerkt wordt

 hoge bomen!



hielden we van het zonneke op ons bolleke,
dronken we verse sapjes,
zochten we koralen en schelpjes bij laagtij,

Sam met haar gigantische 'clam'. 
Ze woog een paar kilo's en kon dus niet mee in de koffer richting KL.
Tot groot verdriet van de vinder... ze is er op het einde van onze vakantie zelfs persoonlijk afscheid van gaan nemen... Arm kindeken toch...

 Zie ne keer wa voor kunstwerken de zee ons schenkt!

our most beautiful catch

verrichtten we biologische opzoekingswerken om te deduceren met welke soort we te maken hadden,



gingen we rock-hoppen,
en werden we stil, heeeel stil van de schone zonsondergangen: