Vorige week donderdag vertrokken we, samen met een bevriend koppel en hun twee zoontjes, per trein naar Pushkar. De rit zou een kleine 7 uur duren. De Indiase spoorwegen zijn een erfenis vanuit het Britse koloniale tijdperk en ik moet zeggen dat het wat de service betreft, grote luxe is. En voor een westerling helemaal niet duur. Je krijgt er voldoende te eten en te drinken. Wat dat betreft is het zelfs luxueuzer dan op een vlucht! Proper daarentegen is het jammer genoeg niet echt...
De kids speelden gezellig op de ipads, de papa's konden na erg drukke werkdagen een dutje wel gebruiken.
Jaarlijks vindt in Pushkar rond deze periode de Pushkar Fair plaats. Concreet worden er paarden, koeien en kamelen verhandeld. Uit de ganse provincie Rajastan komen de traditioneel geklede mannen en vrouwen om er dieren te kopen of te verkopen. Het is erg indrukwekkend om te zien.
We verbleven in Pushkar Resorts. Vooral wat de tuinen en de cottages betreft erg leuk. We hadden een tweewoonst met een terrasje. Erg gezellig als je 's avonds nog een beetje buiten wil zitten bij een knetterend vuurtje terwijl de kinderen in bed liggen. Nog aangenamer waren de heerlijk ruikende parfums die verspreid werden door de jasmijnplanten. Nadat we aankwamen in ons hotel genoten we dus vooral van de tuin en de rust.
De volgende ochtend namen we een kamelenkar richting de fair.
De trip ernaartoe was erg confronterend. Aan de kar kwamen tientallen kindjes bedelen: 'chocolate, 10 roepies madame, pencil, you good karma, soap, shampoo'. We reden langs de 'hutten' waarin zij woonden, wat een verschrikkelijke armoede. Het geeft je een gevoel van machteloosheid. Je kan eventueel aan enkele kindjes wat geven, maar dat gaat structureel niets oplossen. Integendeel. Het zorgt er ook voor dat ouders hun kinderen liever laten bedelen dan hen naar school te sturen, want daar 'verdienen' ze geen geld. Bijkomend blijf je met een gevoel van machteloosheid zitten. Als je aan 1 kindje iets geeft, komen er enkele meters verder nog tientallen kinderen... je kan er als individu eenvoudigweg niets - aan - doen. Erg pijnlijk en moeilijk om te aanvaarden.
Aangekomen bij de fair-ground zagen we kuddes kamelen, slangenbezweerders, traditioneel geklede Rajastani, paarden, koeien,... We gaven onze ogen de kost en laten jullie even meegenieten:
Het is echt geweldig om te zien hoe de mensen hun kamelen versieren. Er waren op de markt ook een aantal standjes waar je deze kleurrijke versieringen kon kopen. Wij kochten er een geweldige kamelenbel.
Ook worden de kamelen geschoren, met motiefjes in hun 'kapsel'. Zo herkennen de eigenaars hun dieren, iedere eigenaar heeft zijn eigen 'patroon' of tekening.
In India wordt werkelijk alles hergebruikt. Zo ook de uitwerpselen van de koeien en de kamelen. Er liepen kinderen en vrouwen rond om de ronde keutels van de kamelen op te rapen en ze in de zon te drogen te leggen. Wellicht worden ze als brandstof gebruikt.
Er waren allerlei eet- en drankstandjes, al durfden wij dat niet echt aan en hebben wij ons beperkt tot een zak Lays-chips met frisdrank.
In de 'arena' werden allerlei spektakels, demonstraties en wedstrijden gehouden. Acrobatie, een wedstrijd betreffende de mooiste kamelenversiering, paarden en kamelendressuur,...
In de namiddag brachten we een bezoek aan de bekende Brahma Mandir tempel en aan Pushkar lake.
Het Pushkar meer zou zijn ontstaan nadat Brahma een lotusbloem uit de hemel liet vallen. Het wordt omringd door witte tempels en ghats die naar het meer leiden. Het is een heilige plaats voor hindoes en er wordt dan ook veel aan offering of puja gedaan. Een Brahmaan drong zich aan ons op en uiteindelijk maakten we gebruik van zijn diensten. Het zou ons 'good luck for the family and good health' opleveren. Uiteindelijk kregen we een kokosnoot in onze handen geduwd en 'mochten' we die samen met 'wat' geld, 1000 of 2000 roepies (!) stelde hij voor, 'offeren'. You wish... Hoewel... Jochen en Roos zijn nadien ziek geworden, misschien hadden we toch beter wat meer geld 'geofferd'.
Het was alweer een geweldige trip. Als je ooit overweegt om in november naar Rajasthan te gaan, breng dan zeker ook eens bezoekje aan de Pushkar Fair!
De kids speelden gezellig op de ipads, de papa's konden na erg drukke werkdagen een dutje wel gebruiken.
Jaarlijks vindt in Pushkar rond deze periode de Pushkar Fair plaats. Concreet worden er paarden, koeien en kamelen verhandeld. Uit de ganse provincie Rajastan komen de traditioneel geklede mannen en vrouwen om er dieren te kopen of te verkopen. Het is erg indrukwekkend om te zien.
We verbleven in Pushkar Resorts. Vooral wat de tuinen en de cottages betreft erg leuk. We hadden een tweewoonst met een terrasje. Erg gezellig als je 's avonds nog een beetje buiten wil zitten bij een knetterend vuurtje terwijl de kinderen in bed liggen. Nog aangenamer waren de heerlijk ruikende parfums die verspreid werden door de jasmijnplanten. Nadat we aankwamen in ons hotel genoten we dus vooral van de tuin en de rust.
De volgende ochtend namen we een kamelenkar richting de fair.
De trip ernaartoe was erg confronterend. Aan de kar kwamen tientallen kindjes bedelen: 'chocolate, 10 roepies madame, pencil, you good karma, soap, shampoo'. We reden langs de 'hutten' waarin zij woonden, wat een verschrikkelijke armoede. Het geeft je een gevoel van machteloosheid. Je kan eventueel aan enkele kindjes wat geven, maar dat gaat structureel niets oplossen. Integendeel. Het zorgt er ook voor dat ouders hun kinderen liever laten bedelen dan hen naar school te sturen, want daar 'verdienen' ze geen geld. Bijkomend blijf je met een gevoel van machteloosheid zitten. Als je aan 1 kindje iets geeft, komen er enkele meters verder nog tientallen kinderen... je kan er als individu eenvoudigweg niets - aan - doen. Erg pijnlijk en moeilijk om te aanvaarden.
Aangekomen bij de fair-ground zagen we kuddes kamelen, slangenbezweerders, traditioneel geklede Rajastani, paarden, koeien,... We gaven onze ogen de kost en laten jullie even meegenieten:
Het is echt geweldig om te zien hoe de mensen hun kamelen versieren. Er waren op de markt ook een aantal standjes waar je deze kleurrijke versieringen kon kopen. Wij kochten er een geweldige kamelenbel.
Ook worden de kamelen geschoren, met motiefjes in hun 'kapsel'. Zo herkennen de eigenaars hun dieren, iedere eigenaar heeft zijn eigen 'patroon' of tekening.
In India wordt werkelijk alles hergebruikt. Zo ook de uitwerpselen van de koeien en de kamelen. Er liepen kinderen en vrouwen rond om de ronde keutels van de kamelen op te rapen en ze in de zon te drogen te leggen. Wellicht worden ze als brandstof gebruikt.
Er waren allerlei eet- en drankstandjes, al durfden wij dat niet echt aan en hebben wij ons beperkt tot een zak Lays-chips met frisdrank.
In de 'arena' werden allerlei spektakels, demonstraties en wedstrijden gehouden. Acrobatie, een wedstrijd betreffende de mooiste kamelenversiering, paarden en kamelendressuur,...
In de namiddag brachten we een bezoek aan de bekende Brahma Mandir tempel en aan Pushkar lake.
Het Pushkar meer zou zijn ontstaan nadat Brahma een lotusbloem uit de hemel liet vallen. Het wordt omringd door witte tempels en ghats die naar het meer leiden. Het is een heilige plaats voor hindoes en er wordt dan ook veel aan offering of puja gedaan. Een Brahmaan drong zich aan ons op en uiteindelijk maakten we gebruik van zijn diensten. Het zou ons 'good luck for the family and good health' opleveren. Uiteindelijk kregen we een kokosnoot in onze handen geduwd en 'mochten' we die samen met 'wat' geld, 1000 of 2000 roepies (!) stelde hij voor, 'offeren'. You wish... Hoewel... Jochen en Roos zijn nadien ziek geworden, misschien hadden we toch beter wat meer geld 'geofferd'.
Het was alweer een geweldige trip. Als je ooit overweegt om in november naar Rajasthan te gaan, breng dan zeker ook eens bezoekje aan de Pushkar Fair!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten