Eerste schooldag

Zoals gebruikelijk namen we ook dit jaar een kiekje van de kids op hun eerste schooldag:

Vorig jaar was alles nog nieuw voor Roos en Sam. Ze kenden er niks of niemand. Ze wisten niet hoe het schoolgebouw in elkaar stak, ze kenden de kinderen noch de leerkrachten en bleven daardoor een beetje aan mijn rok hangen 's ochtends.

Dat was wel een verschil met nu. Ze vlogen er meteen in en begonnen volle bak te spelen. Oef! :-D

Anthierens... tja, dan ben je echt wel de eerste van de klas. Vooraan in de rij dus! (In tegenstelling tot Wuyts... met die naam vloog ik altijd helemaal achteraan...)

Ondertussen werden er in de Franse school verkiezingen gehouden. Kinderen die klasafgevaardigde wilden worden, konden zich voor de officiële verkiezingen kandidaat stellen. Allemaal heel ernstig en serieus, net als in het 'echte leven'. 

Vorig jaar stelde Roos zich kandidaat. Maar naast die van haarzelf, had ze slechts 1 andere stem. Ik legde haar uit dat het normaal is dat je weinig stemmen haalt als je nieuw bent in een school. Niemand kent jou... dus gaat ook niemand voor je stemmen. Het kon haar maar matig troosten.

Toch ging ze de uitdaging opnieuw aan... mijn moedige meid. En ook Sam ging er voor. Beiden stelden ze zich kandidaat.

Vorige week woensdag werd dus een spannende dag: verkiezingsdag! Net echt, met stembureaus met gordijntjes, stembussen enz.

Ik had 's middags twee dolgelukkige kids, want ze werden beiden verkozen! Als dat niet leuk voor ze is!

Dress code

Voor verschillende events, zijn er hier verschillende 'dress codes'. Voorschriften over hoe je gekleed moet gaan. Meestal staat die genoteerd op de uitnodiging. Dat kan gaan van 'casual' tot 'smart casual', van 'formal' tot 'national dress'.

Jochen moest laatst naar de Merdeka Day Parade. Te vergelijken met de militaire parade zoals we die kennen op de nationale feestdag in Brussel. Het is gebruikelijk om daarvoor een 'batik' aan te doen. Dat is een traditioneel Maleisisch hemd, vaak erg kleurrijk en op een typische manier geverfd.

Bij aankomst van een nieuwe ambassadeur in een land, gaat die altijd zijn 'geloofsbrieven'* overhandigen. Jochen vergezelde de ambassadeur en moest daarvoor een 'pitteleer' dragen. Aangezien we zulks niet in de kast hebben hangen, heeft hij er voor de gelegenheid eentje gehuurd.

chique jongen

*Geloofsbrieven zijn twee documenten van een buitenlands staatshoofd, die een ambassadeur na diens aanstelling aan de Koning aanbiedt. In de eerste brief staat dat de voorganger van de ambassadeur teruggeroepen is. Uit de tweede brief blijkt dat de diplomaat gemachtigd is om namens zijn staatshoofd of regering te spreken. Deze brief bevestigt ook de goede relaties tussen beide landen.

Hij is er, hij is errrrrr!

Brrrrooooeeeemmmmm!

Jochen zijn Royal Enfield is eindelijk aangekomen!

We durfden er bijna niet meer op hopen. En ik durfde al evenmin naar een stand van zaken vragen ivm de aankomst van de motorfiets. Maar eind goed al goed: hij is er!

Wat was het probleem?
Bij een verhuis worden alle artikelen die in een container worden ingeladen opgelijst op de 'bill of loading'. Dit wordt allemaal genoteerd op een doordrukformulier. Uiteindelijk wordt dat zowel door de verhuisfirma als door de klant (wij dus) ondertekend. Dit om achteraf geen discussies te hebben over wat er al of niet in de container zou gestoken hebben. Als er wat weg is, kunnen wij zeggen 'dat er een zetel verdwenen is'. Wij kunnen ook niks claimen dat nooit in de container gestoken heeft.

Jochen ondertekende de documenten, alles stond er mooi op, ook de 'Royal Enfield'. We hadden trouwens voor de firma Allied Pickfords gekozen onder meer omdat ze zegden veel ervaring te hebben in het importeren van voertuigen in Maleisië. Maleisië promoot zeer sterk zijn lokaal geproduceerde voertuigen en is er niet happig op om, vooral oudere, elders geproduceerde voertuigen binnen te laten.

Toen de container in Maleisië was toegekomen en we ernaar informeerden,  zegden ze hier: 'de container is er, we wachten nog alleen om de moto.'

Euhm, op de moto? Die steekt IN die container, niks aan de hand dus, laat die container maar komen.

Wel wat aan de hand dus... zo bleek. Op de copy van de bill of lading die ze hier ontvingen, staat namelijk enkel een 'cycle' vermeld, en geen 'motorcycle' of 'Royal Enfield'.

Wat bleek? In Indië hadden ze bij het noteren van de Royal Enfield stiekem gesjoemeld. Ze hadden op het voorblad inderdaad Royal Enfield geschreven, maar ze hadden voorkomen dat dit ook zo was doorgedrukt op de onderliggende bladen. Daarop hadden ze dan gewoon 'cycle' geschreven. En laat dat nu wel niet hetzelfde zijn als een 'motorcycle'. Dus voor Maleisië stak er helemaal geen motorcycle in de container, maar wel een gewone fiets!

Gevolg? We hadden illegaal de Royal Enfield geïmporteerd. Officieel bestond hij zelfs niet in Maleisië. En voor iets dat niet bestaat, kan je ook niks regelen. Je krijgt hem niet geregulariseerd, maar ook niet meer het land uit. Probleem.

Allied Pickfords kreeg het niet opgelost. Jochen is het toen zelf beginnen te regelen door de mensen bij de bevoegde ministeries te contacteren en hen de situatie uit te leggen.

Et voila, meer dan een jaar nadat hij de container inging, werd hij afgelopen week aan huis geleverd. Ik moet u wellicht niet vertellen hoe blij 'dieje van ons' ermee is?!