Mijmeren...

Het is vandaag 2 jaar geleden. 2 jaar geleden namen we het vliegtuig richting Delhi richting een nieuw leven. Erg spannend was het. Ik kan me nog zo voor de geest halen hoe ik me voelde. Ik beleefde alles als in een roes, een soort droomachtige toestand. Ik herinner me nog perfect de hitte die me in het aangezicht sloeg toen we in Delhi uit het vliegtuig stapten. Als een haardroger die recht in je gezicht blaast. We werden opgepikt aan de luchthaven door Hélène (collega van Jochen) en diens partner. Zij begeleidden ons naar ons hotel, The Claridges, en onderweg liep er ergens een olifant over de straat: wat een geweldig onthaal!

De eerste weken waren zwaar. Vooral voor Roos moet het immens moeilijk zijn geweest. Ik krijg nog steeds een kramp in mijn hart als ik eraan denk. Ze moest meteen op school starten terwijl ze een kanjer van een jetlag had. Ze had afscheid moeten nemen van haar dikke hartsvriendinnen Emma, Luna, Jana en Moira in België. Vriendinnen waarmee ze zich, nog steeds trouwens, volledig kon uitleven. En nu... sprak ze niet meer dezelfde taal als al die kinderen in haar klas. Zelfs de juf vertelde me dat ze er emotioneel van werd als ze Roosje, met haar knuffel tegen haar gezicht aangedrukt, in de klas zag zitten. Roos sprak Engels noch Frans en het duurde tot in januari (!) eer ze een zin durfde te zeggen... hartverscheurend.

Het begin was echt moeilijk. Niets was zoals thuis, alles was anders. We moesten echt op zoek naar eten. Je weet nergens van in een land met een andere cultuur. Bij ons kan je voor het kopen van een schroefje naar de Brico... maar dat is hier wel anders! Ook het leven met bedienden in en rond je huis (huishoudhulp, tuinman, chauffeur) is wennen. Hoe ga je ermee om? Wat verwachten zij van jou?

Het klimaat is hier erg hard. Niet alleen doordat het hier zo vervuild is, maar ook gewoon door de hitte. Alles waarvoor je je buiten in de zon moet begeven, is su-per vermoeiend. Denk maar aan de was ophangen, staan wachten voor de schoolpoort. Domme dingen maar het mat je af.

Jochen begon meteen erg hard te werken op de ambassade en daar had ik het soms wel moeilijk mee. Ik had het me vooraf wel anders voorgesteld... samen de stad exploreren zat er helaas niet echt in!

Maar nu ligt dat alles al laaaaang achter ons. En wat vinden we het hier fijn! Wat een ervaring! Zo veel kansen die we hier krijgen. Niet alleen wat het ervaren van een andere cultuur betreft, maar ook de reizen die we kunnen maken, mensen die we leren kennen...

Dus hop, nog twee jaartjes ervan genieten... 't zal veeeeel te snel voorbij zijn! Al ben ik nu al benieuwd naar wat onze volgende post zal worden!

Quizvraag

Waarin zit de peper en waarin zit het zout?
Bij ons in België zit het zout altijd in het potje met de meeste gaatjes, de peper in het andere. Een Indiër heeft zijn eten graag 'spicy'... hier is het dus net omgekeerd!

Anna Hazare

Vandaag, maandag 29 augustus 2011 op www.standaard.be:

Hongerstaker eet opnieuw
India

DELHI (AP) - De Indiase activist Anna Hazare heeft zijn hongerstaking tegen de corruptie in zijn land beëindigd. Na twaalf dagen vasten nam Hazare zondagochtend onder luid applaus een glas sap van een 5-jarig meisje aan.
De 74-jarige Hazare besloot zaterdag weer te eten omdat het Indiase parlement heeft beloofd zijn corruptiebestrijdingsplan te steunen. Hazare nam voorlopig genoegen met de parlementaire verklaring van zaterdag, hoewel die de volksvertegenwoordiging tot niets verplicht. 'Het is maar een halve overwinning. Volledige winst komt nog', zei Hazare tegen de tienduizenden juichende aanhangers die zich op het actieterrein in New Delhi hadden verzameld.

Hazares actie heeft de door schandalen geplaagde Indiase regering nog verder in verlegenheid gebracht. De corruptie heeft de schatkist naar schatting al miljarden gekost. De Indiase politie arresteerde woensdag nog vier parlementariërs voor hun vermoedelijke rol bij het verpatsen van stemmen om de regering in 2008 aan de macht te houden.

Het zorgde voor veel commotie bij de Indiërs. Ze leken gisterenavond in een soort overwinningsroes te leven. Liepen met vlaggen over de straat, reden als 'een kieken zonder kop' op hun motors door de stad,...

Jochen en de kinderen waren er zaterdag nog naartoe gegaan, om het allemaal een beetje van dichtbij te kunnen bekijken.

Galli Galli Sim Sim, the Indian Sesame Street

Sam deed in het verleden al eens een weekje mee bij Reading Caterpillar. Twee leuke Indische dames die kinderen via verhalen en boeken al knutselend entertainen.

Nu kregen ze bij Reading Caterpillar de makers van de poppen van Galli Galli Sim Sim, de Indische Sesamstraat over de vloer. Genoeg reden dus om ons naar daar te begeven.



Nadien konden de kinderen ook hun eigen sok-pop maken.


En was er een 'meet & greet' met de poppen.

Daaaag melktandje!

Hoogtepunt

Samen met oma gingen we voor 2 dagen naar De Efteling. Het blijft een topper van jewelste. We logeerden bovendien in de Assepoester-suite. Een thema-kamer die helemaal volgens het sprookje werd ingericht en waar Roos en Sam net als zij, erg hard konden werken. De kinderen vonden het ge-wel-dig!

Het hotel:


Een opstapje voor de kinderen zodat ze alles kunnen volgen bij het inchecken... en een mand snoepjes om de verveling tegen te gaan. Schitterend, toch?






Het sprookjesontbijt:





De poppenshow (De prinses op de erwt):





Het pretpark:

Aankomst in België...

...dus uiteraard staan er dan frietjes op het menu!



Njammieeeeeee!

Verslag Bike tour Delhi-Manali-Leh-Srinagar-Delhi

Beste vrienden,

Hierbij het verslag van de trip die ik in juli met de motor maakte.

Jullie kunnen het filmpje bekijken op http://vimeo.com/27488104.

De video is opgemaakt in 640x480 formaat. Als je kijkt op volledig scherm, zal de kwaliteit dus iets minder zijn.

Veel kijkplezier!

Jochen