Mooiste Maleisië (deel 2)

Een 50-minuten-durende, fysiek erg uitputtende boottocht werd het. Doordat we in de tip van de speedboot moesten zitten, ploften we werkelijk over de golven. Niet echt aangenaam voor nek en rug...

Maar wat een overweldigend mooie bestemming bleek dit te zijn! Het overtrof zelfs plaatjes in de boekjes!

Het kleine resortje heette 'Amanna Gappa' en is werkelijk uitstekend. Een echte aanrader voor wie weliswaar tegen een beetje familiale eenzaamheid kan. We hadden namelijk de luxe om de enige gasten te zijn... dus voila: een privé-resort EN privé-strand EN privé-koraal-rif!

We speelden op het strand, wiebelden een beetje in de hangmat, zwommen naar de zeeschildpadden en boven de prachtigste koraalriffen, genoten, ontmoetten een vriendelijk avontuurlijk gezin met drie dochtertjes die ook allen april-girls bleken te zijn en met hun zeilboot door de Aziatische wateren vaarden en nu in 'onze' wateren voor anker lagen, klommen op de rotsen, genoten, maakten een snorkel-uitstap naar het tegenoverliggende eiland, rustten, raapten prachtige schelpen, genoten, lieten ons verwennen met het lekkerste eten en de meest verse vis en vonden dat dit avontuur best wel wat langer had mogen duren!

Het was ook echt een meevaller dat het Brits-Italiaanse gezin precies toen wij er waren ook daar voor anker lag, samen met nog een bevriend Australisch zeilkoppel Mike en Kym. Niet alleen hadden de kinderen een fijne tijd samen op het strand, ook kwamen ze ons in hun kleine Zodiac oppikken om naar de prachtige koraalriffen te gaan.

We profiteerden van hun snorkel-kennis en -ervaring. Vooral Mike en Kym, die al 4,5 jaar op hun boot leven, konden ons veel leren. Mike was vroeger parelduiker en kon onder water de gekste toeren uithalen. Onder koraal doorzwemmen om zo de vissen 'uit hun kot te lokken' zodat ook wij ze konden zien bijvoorbeeld. Of een kwal vastnemen om ze ons te laten voelen. Echt geweldig! Al blijft het opletten, Kym was een aantal dagen voordien gestoken door een kwal en had 48 uur lang niet kunnen praten en eten door de pijn!

We kregen een hoop onderwaterpracht te zien. Anemonen, clownfish, koraal, een prachtige blow- of pufferfish, een veelkleurige nudibranch (naaktslak) die we anders wellicht nooit opgemerkt zouden hebben, christmas-tree-worms, helaas ook veel kwallen, mooie butterflyfish, enzovoort enzovoort.

Aan het hotel lag een boek zodat we nadien telkens konden opzoeken wat we precies gezien hadden... maar je krijgt onder water zo veel te zien, zo veel prikkels dat je totaal begint te twijfelen als je daarna moet gaan bepalen welke vis je nu precies gespot had: 'Had hij nu blauwe lippen? Of zwarte?'. Volgende keer toch een onderwatercamera aanschaffen?

Het kon de pret echter niet bederven!  Er is werkelijk een nieuwe wereld voor ons open gegaan. Snorkelen zullen we in de toekomst nog doen! Zeker weten! En zeilen... tja, daar zijn we toch een beetje van gaan dromen...