Een momo is een van oorsprong Tibetaans gestoomd deegtasje dat nu in de hele Aziatische keuken wordt klaargemaakt: in Nepal, Tibet, Bhutan en in het noorden van India. Je kan ze in India soms ook langs de kant van de weg verkrijgen, als 'streetfood'.
Het jasje is gemaakt van bloem en water. Niet meer dan dat. Het is natuurlijk een kunst om met deze twee ingrediënten een niet te plakkerig noch te droog deeg te fabriceren.
De vulling van de momo's kan je kiezen. Je kan er echt alles voor gebruiken. Onze hulp, Namita, die zelf uit Sikkim komt en echt super-lekkere momo's kan klaarmaken, kookt meestal twee soorten. Een non-veg-variant met kip en een veg-variant met witte kool en paneer. Paneer is een erg jonge witte kaas.
Het deeg wordt eerst tot balletjes gerold en dan met een deegrol in smalle ronde platte schijfjes gerold. De vullingen worden erin gelegd en de momo wordt vervolgens op een specifieke manier gesloten. Je hebt verschillende manieren om dit te doen en dit zorgt voor een ander soort momo's: rond, bladvormige of maanvormige momo's.
Namita maakt altijd de maanvormige momo's en heeft ons die ook aangeleerd. Pfjoew, dat was geen makkie! Marleen en ik hadden het echt wel onderschat. Maar het resultaat mocht er wel zijn!
Deze momo's worden gegeten met allerlei soorten sauzen zoals een zoetzuur sausje, een chilisaus of een koriander sausje. Heerlijk!
Dat ziet er lekker uit dames!
BeantwoordenVerwijderenDat zijn Chineze dumplings!!
BeantwoordenVerwijderen