x

x

maandag 9 juni 2014

Cambridge

Wie zou dat gedacht hebben, toen we ongeveer 5 jaar geleden van uit onze vertrouwde Belgische wereld verhuisden naar India. Roos had leuke vriendjes in haar fantastische klasje bij haar fantastische juf op haar fantastische schooltje in Leuven. Maar plots kende ze niets of niemand meer op haar nieuwe school, het lycée français de Delhi. Bovendien begreep ze niets of niemand, en begreep niets of niemand haar. En alsof dat nog niet genoeg was, zat ze op een tweetalige school en diende ze naast Nederlands en Frans ook nog eens Engels te leren.

Het was verschrikkelijk zwaar. En ik kan dan nog alleen maar spreken vanuit mijn gevoel. Elke ochtend brak mijn hart als ik haar, samen met haar knuffeltje, achterliet in haar klasje. De juf heeft haar meerdere keren werkelijk van mijn lijf moeten lostrekken. Ze hield zich als een baby-aapje aan me vast. Zelfs de juf zei één keertje huilend tegen me dat ze het verdriet en het ongemak van Roos haar gezichtje kon lezen. Tja, dat hoor je dan eigenlijk liever niet.

Na een tijdje maakte ze er toch twee vriendinnetjes: Akshaia (Indische) en Sophia (Spaans-Philippijnse). In januari sprak ze haar eerste, volledige zinnetje in het Engels. Roosjes Engelse juf Saloni was zelf super opgelucht. Ze kwam het vol enthousiasme aan ons vertellen. Ik weet nog zo welke zin het was: 'Sarah is not here today', had Roos aan de juf verteld toen die op zoek was naar Sarah.

Ik moet er dan ook geen tekeningetje bij maken hoe fier we zijn dat ze nu het hoogste certificaat van Cambridge behaalde, voor haar kennis van het Engels als tweede taal!

Super gedaan lieve Roos! Wat heb je al die jaren al hard gewerkt! We zijn heel erg trots op jou!

 felicitaties van de directeur

 wachten tot haar naam afgeroepen wordt


 She did it!

proficiat lieve meid!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten