Oekie Oekie Oekie!

De lang verwachte komst van de one and only, Oekie Wuyts uit Duffel was eindelijk een feit. Vorige week zondag arriveerde hij. De kids waren heel gelukkig. Niet alleen omdat hij er was, ook wel een beetje omdat hij veel cadeautjes en snoep in zijn koffer had zitten. Bedankt trouwens aan iedereen, de kinderen genieten er nog steeds van!

Aanvankelijk was Oekie een beetje moe. Dat kwam enerzijds door het uurverschil en anderzijds door de hitte. Hij kan best goed tegen de warmte, maar had het niet zó erg verwacht blijkbaar. Om wat af te koelen, nam hij zelfs samen met Sam een 'duik' in ons zwembad(je).



De kinderen genieten volop van de aanwezigheid van hun suikernonkel. Mama heeft nu helemaal afgedaan. Het voorrecht om het boekje te lezen voor het slapengaan is nu voor Oekie.



Vorige week donderdagochtend hingen Oekie, mama en Sam samen met Azrah de waaghalzen uit. Per fiets trokken ze (weliswaar onder begeleiding van een gids van 'Delhi by Cycle') door Old Delhi. Het was echt geweldig leuk. Veel contrasten, ook af en toe wat schokkende taferelen. We dronken een chai (theetje) op straat en namen een ontbijt in Karim's nabij Chandni Chowk. Sam genoot vooral van al de diertjes die ze zag: koeien, kippen, geiten, ezels, paarden, apen, vogels,...

Vrijdag namen we het vliegtuig richting 'paradijs', Goa. We kozen voor de minder toeristische zuidelijke kant van de staat en verbleven in het koloniale Lalit hotel. In Goa kan je duidelijk nog de invloeden van Portugal bespeuren. Niet alleen aan de bouwstijl maar ook bijvoorbeeld aan het geloof. Je vindt er vele christelijke kapelletjes en kruisjes. Pasen was er ook heel aanwezig. De huisjes zijn er in de meest blitse kleurtjes geschilderd, vaak ook met reclame. Het maakt de buurt aangenaam fleurig en zeker met de palmbomen geeft het je een exotisch, warm gevoel.




We hadden een reuze-grote kamer, dus plaats genoeg, ook voor Oekie!



De eerste dag brachten we door in en rond het hotel zelf. Het is hier nu zo warm in India, dat zelfs het zwembad en de zee niet meer koud aanvoelden. Het was echt zalig om eens niks te doen, de kinderen te zien genieten.








De tweede namiddag trokken we met een taxi richting een nabijgelegen strand, Palolem Beach. Het was echt adembenemend mooi. Dit strand had echt alles. Het was er gezellig, had geweldig mooie, tot de verbeelding sprekende postkaartpalmbomen. Elk jaar na de moesson wordt hier al de 'infrastructuur' opgezet. Die blijft er dan staan tot einde april. Vanaf dan begint hier de moesson en verdwijnt alles. Je ziet dat wat er staat niet permanent is, maar het heeft o zo veel charme! Je kan er een hutje huren onder de palmbomen voor zo'n 15 Euro per nacht. Het zag er echt leuk uit, al is het met kinderen wat minder evident omdat je bijvoorbeeld geen stromend water hebt.






We dronken er een heerlijke cocktail, Sammeke geraakte er over haar 'ik heb zand aan mijn voeten-angst' en papa & Roos maakten er een Sagrada Familia-zandkasteel en zwommen er in de zee.






's Ochtends wordt er hier de beste vis uit de zee gehaald. 's Avonds wordt die op de BBQ gelegd. Papa kon niet aan de verleiding weerstaan en at er in het Cuba Beach Café een overheerlijke red snapper, al zag de kreeft er ook erg lekker uit. In deze bar hingen geweldige slogans omhoog zoals 'no drugs, only love and hugs' of 'no happy hour, we're always happy'.
Verder genoten we samen met een koppel dat we er leerden kennen van een prachtige zonsondergang en hingen we de echte Belgen uit: we aten frietjes en dronken een frisse Stella, want ook dat kon je er krijgen!






De volgende ochtend keerden we naar dit prachtige strand terug, deze keer om er met een bootje naar dolfijnen te gaan kijken. De bootmannen waren erg zeker van hun stuk want de afspraak vooraf was 'no dolphins, no pay'. En ja hoor, we hebben er gezien! Al bleven de duikelende dolfijntaferelen uit en kwamen ze ook niet echt voor onze boot zwemmen. De strandwandeling die we nadien planden te maken, hebben we moeten cancelen wegens geen interesse bij de kinderen, zoals je zelf kan zien aan hun 'blije' gezichtjes op de foto hieronder.




Mooie liedjes duren niet lang. Ook aan deze prachtvakantie kwam alweer een einde. We genoten nog een beetje van enkele laatste uurtjes aan het zwembad en keerden toen uiterst voldaan huiswaarts.


De kinderen kregen nog een extra dag verlof om wat uit te slapen, we waren vannacht pas om 0 uur thuis. En morgen begint de routine weer: werken en school!