Een typisch, geweldig en interessant fenomeen in Mumbai zijn de dabbawallahs. Dit zijn mannen die in alle delen van de stad vers gekookte maaltijden gaan oppikken. Veel werknemers pendelen 2 uur enkele reis naar kantoor. Ze hebben niet het geld om op restaurant of op de straat een maaltijd te kopen. Het is voor hen voordeliger om een dabbawallah tegen betaling de maaltijd bij hun vrouw thuis te laten oppikken om hem zo op kantoor te laten bezorgen tegen lunchtijd. De maaltijden bestaan meestal uit rotis (chapati, een soort van plat brood), groenten en dal (een linzenbereiding) en zijn verpakt in een 3-lagige lunchbox (de 'dabba' genaamd).
Het fenomeen zou een erfenis zijn vanuit het Britse koloniale tijdperk, toen de Engelse werklui een Engelse maaltijd verkozen boven de in de straat verkrijgbare Indische gerechten.
De dabbawallahs bezorgen dagelijks tienduizenden maaltijden. Ze werden reeds door meerdere universiteiten internationaal bestudeerd. Blijkbaar is het ongelofelijk hoe secuur er gewerkt wordt (slechts 1 fout op 6 000 000 leveringen). Met kleurencodes worden de lunchboxen gemarkeerd, zodat men precies weet uit welke regio hij afkomstig is en op welk kantoor hij geleverd moet worden. Ondanks het feit dat vele dabbawallahs analfabeet zijn, zouden er dus bijna geen fouten gebeuren. Ze slagen erin om dagelijks al deze maaltijden op tijd op de juiste plaats aan de juiste persoon te bezorgen.
Concreet gaat het zo:
Een dabbawallah gaat op bepaalde adressen maaltijden oppikken. Vervolgens neemt hij de trein naar een centrale plaats in Mumbai, waar ook de andere dabbawallahs naartoe komen. Een voorbeeld van zo'n centrale plaats is Churchgate, de plaats waar wij de dabbawallahs vol verwondering gingen aanschouwen. Je herkent ze meteen als ze de trein afstappen. Niet alleen aan de maaltijden die ze dragen, maar ook aan hun typische Nehru-hoedje.
Op de centrale plaats worden honderden maaltijden verzameld en opnieuw gesorteerd volgens de plaats waar ze dienen afgeleverd te worden. Dit kan gebeuren per fiets, per stootkar of te voet.
Zodra de maaltijden gesorteerd zijn, worden ze naar de bestemmeling gebracht.
Zoals gezegd, gebeurt dit werk heel erg secuur. De dabbawallahs zouden ook heel erg veel trots hebben en er eer uit halen om dagelijks de maaltijden op de juiste plaats en op het juiste tijdstip te bezorgen.
Geweldig, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten