Uttarayan of Makar Sankranti

Uttarayan of Makar Sankranti, beide namen verwijzen naar het internationale kite festival. Het is een heel populair lentefeest dat wordt gevierd op 14 januari. Het heeft te maken met de zon en de dagen die terug langer worden. Miljoenen mensen proberen die dag hun vlieger, patang, zo hoog en zo lang mogelijk de lucht in te houden, vooral in de staten Bihar, Jharkhand, Gujarat, West Bengalen, Rajasthan en de Punjab. Wij gingen naar Ahmedabad, gelegen in de staat Gujarat om het festival mee te kunnen beleven. De luchthaven maar ook de hele stad was versierd met vliegers van alle formaten.

De vliegertjes zijn handgemaakt en zijn erg eenvoudig. Ze zijn veelal gemaakt van bamboo en heel dun papier. Je moet er zelf een draad, de manja, aan bevestigen. Waar onze vliegertjes in België meestal door middel van twee draden bestuurd worden, is er hier dus maar één garendraadje dat aan de vlieger bevestigd wordt.

De vliegers worden meestal vanop het dak de lucht in gelaten. Overal weerklinkt er luide muziek. Doordat er op hetzelfde moment zo veel honderden vliegertjes in de lucht vliegen, durven de draden al eens verstrikt te geraken. Dat zorgt voor veel commotie, sfeer, gejoel en getier alom. Soms wordt zelfs de draad van een ander overgesneden om zo de eigen vlieger te redden. Beneden in de straten zie je kindjes rondlopen op zoek naar deze van hun touw losgesneden vliegers. Ze hebben vaak geen geld om vliegers te kopen en vinden het dan ook geweldig als ze op die manier toch een vlieger te pakken kunnen krijgen. We zagen in de straten zelfs mensen lopen die de draden verzamelden en oprolden, zodat ze ze zelf konden recycleren. In de krant 'Daily News & Analysis' in het hotel in Ahmedabad lazen we dat door de gigantische inflatie die India in haar tang houdt, de kite-verkoop dit jaar enorm was gedaald: 'Kite business down by 50%'.



In de straten van het oude centrum Ahmedabad was vooral veel te horen, maar weinig te zien. Alles speelde zich af op de daken en in de lucht.


De mensen waren echter uiterst gastvrij en gebaarden dat we bij hen binnen mochten komen om mee op het dakterras te komen staan. Het was erg aanlokkelijk en even later stonden we samen met hen vanop het dakterras te vliegeren. En dat was echt genieten. De sfeer was werkelijk geweldig, doch moeilijk weer te geven aan de hand van een foto.





Aanvankelijk stonden we slechts met enkele mensen op het terras, maar die hadden duidelijk vrienden en familie ingelicht over onze aanwezigheid. Na een tijdje was het er bij wijze van spreken echt drummen. Ze wilden allemaal een handje schudden met de kinderen en vooral: veeeeel foto's nemen.




Het vliegeren ging er erg professioneel aan toe. Wij waren duidelijk groentjes en slaagden er niet in om zonder hulp een vlieger de lucht in te houden, laat staan een vlieger de lucht in te krijgen. Gelukkig kregen we veel hulp, ook om het touwtje op de juiste manier aan de vlieger te bevestigen. Omdat het soms pijnlijk kan zijn als het draadje door je handen glijdt, kregen we ook tape rond onze vingers gewonden.





Ze nodigden ons uit om bij hen te blijven eten, maar we hadden zelf nog maar net gegeten en zijn daar dus niet op ingegaan. De mama was echter erg trots op wat ze gekookt had en bracht een schotel naar boven. Ze drongen aan en uit respect en om hen een plezier te doen hebben we allemaal een beetje van de maaltijd geproefd.


Toen we besloten om terug naar ons hotel te gaan, vroegen ze ons of we de volgende dag zeker zouden terugkomen. Wat een gastvrijheid! Ik kan het me in België niet voorstellen. Welke Belg zou er een wildvreemde familie aan zijn kerstdiner laten aanschuiven, hen als koningen ontvangen en spontaan zijn cadeautjes beginnen delen?

Maar niet iedereen is even gelukkig met het kite festival. In de oude binnenstad van Ahmedabad heb je een grote Jain-gemeenschap. Jains respecteren leven op een uiterst extreme manier. Ze keren de vloer voor hun voeten opdat ze niet per ongeluk een miertje zouden doodtrappen. Ze dragen soms ook mondmaskers opdat ze niet per ongeluk een vliegje zouden inademen. Tijdens het kite-festival raken blijkbaar redelijk wat vogels gewond door de draden van de vliegers. Onder andere deze Jains bekommeren zich om de gewonde vogels. Er bestaan in Ahmedabad ook NGO's die zich het lot van de gewonde beestjes aantrekken. In de krant 'DNA Sunday' lazen we dat er dit jaar minder gewonde dieren waren. De NGO Jivdaya Trust kreeg ongeveer 800 gewonde dieren binnen. Onder deze dieren jammer genoeg een aantal prachtige soorten zoals de ooievaar.


Het festival houdt echter niet alleen risico's in voor de vogels. Jaarlijks gebeuren er een heel aantal ongelukken tijdens het kiten, lazen we in diezelfde krant. Dit jaar zijn in Ahmedabad alleen al op 14 en 15 januari samen 81 mensen gewond geraakt door de touwen, 117 mensen zijn van het dak gevallen en sommige van hen lieten hierin het leven. Het kiten veroorzaakte ongeveer 139 verkeersongelukken en er waren 47 ernstige gevechten om vliegers. De krant rapporteerde zelfs over het gruwelijke, tragische lot van een vier-jarig kindje dat door een touw de keel werd overgesneden.

De sporen van het kite-festival waren achteraf duidelijk te zien. De straten waren bezaaid met kapotte vliegers en touwen. Bomen en elektriciteitsdraden hingen er ook vol van. De koeien en de geiten lieten dit niet aan hun hart komen en vonden in die vliegers en het andere afval zelfs een 'lekkere' hap. Jeejks!