In Jodhpur verbleven we in een mooie haveli. De haveli behoorde vroeger toe aan één man en vervolgens aan zijn twee zonen. De twee kregen echter ruzie en hebben hun erfenis in twee verdeeld. De haveli bestaat daardoor nu uit enerzijds Pal Haveli en anderzijds Haveli Inn Pal. Wij logeerden in Haveli Inn Pal en konden er alweer genieten van een prachtig zicht van op het dakterras op Mehrangarh, het fort.
Een bezoek brengen aan dit prachtige fort, dat nog steeds door de maharaja van Jodhpur gerund wordt, was dan ook het eerste dat we deden. In een super-kitschie tuktuk (auto-rickshaw) reden we de heuvel op.
Om vervolgens het fort en het paleis zelf te aanschouwen:
De indrukwekkende toegangspoort naar het paleis, met deuren met pinnen die vijandige olifanten moesten verhinderen van ze 'in te beuken'.
Het paleis aan de buitenkant:
Het paleis aan de binnenkant;
Vele vooral voor de kids leuke accessoires zoals een praalstoel voor op een olifant:
Een draagstoel/koets/paus-maharaja-mobiel:
Een baby-maharaja schommelwiegje:
Maar het mooist van al, was misschien nog wel 'de view' van op het fort over de blauwe stad. En dat vond niet alleen Sammeke!
Traditioneel betekende een blauwe kleur van een huis dat de bewoners tot de kaste van de Brahmanen behoorden. Tegenwoordig is dit een beetje verdwenen en schilderen ook anderen hun huizen blauw, naar verluidt omdat het de muggen zou tegenhouden.
We kuierden wat door het centrum van Jodhpur op zoek naar 'de meest blauwe straat' en vonden vooral dat ook Jodhpur een weerspiegeling is van de typische Indische steden. Druk, vele kleine bazaartjes, koeien en straathonden, honderden tempeltjes, in verval geraakte mooie oude huizen en jammer genoeg super smerig.
De klokkentoren.
Een nep-bloemen-winkel. Je hebt zo ook speelgoedwinkels, borstelwinkels of groentewinkels. Het enige dat men hier in India nodig heeft om een business te starten is een fiets, of zelfs dat nog niet. Gewoon een stukje stoep, zet er een theepot neer en je hebt een chai (thee) shop!
Indian spices.
Mooie modellen en wat ooit mooie huizen zijn geweest.
Een blauw straatje.
Veeeeeel vuiligheid. Ik stel me keer op keer de vraag hoe een mens zo kan leven...
Enkele van de vele tempeltjes. Van zodra je in India ergens een afbeelding van een godheid neerzet, kleeft of ophangt, noemt men dat een tempel. Toen we een wagen kochten, konden we tussen de opties ook kiezen voor een tempeltje in onze wagen.
Eén van de vele winkelstraatjes, je vraagt je soms af waar men zijn klanten vindt.
Een mooi zicht op de buitenmuren van het fort.
's Avonds hadden we nog een dinertje bij zonsondergang op het dakterras van ons hotel.
Alvorens we een vliegtuig terug naar Delhi namen, bezochten we het prachtige paleis van de Maharaja van Jodhpur, Gaj SinghII. Het is één van de grootste paleizen ter wereld. Er zijn onder andere een museum en een hotel in gevestigd. Wat een contrast met hoe de bevolking van Jodhpur leeft...
En toen... werd het aftellen naar de volgende uitstap: Goa!
Een bezoek brengen aan dit prachtige fort, dat nog steeds door de maharaja van Jodhpur gerund wordt, was dan ook het eerste dat we deden. In een super-kitschie tuktuk (auto-rickshaw) reden we de heuvel op.
Om vervolgens het fort en het paleis zelf te aanschouwen:
De indrukwekkende toegangspoort naar het paleis, met deuren met pinnen die vijandige olifanten moesten verhinderen van ze 'in te beuken'.
Het paleis aan de buitenkant:
Het paleis aan de binnenkant;
Vele vooral voor de kids leuke accessoires zoals een praalstoel voor op een olifant:
Een draagstoel/koets/paus-maharaja-mobiel:
Een baby-maharaja schommelwiegje:
Maar het mooist van al, was misschien nog wel 'de view' van op het fort over de blauwe stad. En dat vond niet alleen Sammeke!
Traditioneel betekende een blauwe kleur van een huis dat de bewoners tot de kaste van de Brahmanen behoorden. Tegenwoordig is dit een beetje verdwenen en schilderen ook anderen hun huizen blauw, naar verluidt omdat het de muggen zou tegenhouden.
We kuierden wat door het centrum van Jodhpur op zoek naar 'de meest blauwe straat' en vonden vooral dat ook Jodhpur een weerspiegeling is van de typische Indische steden. Druk, vele kleine bazaartjes, koeien en straathonden, honderden tempeltjes, in verval geraakte mooie oude huizen en jammer genoeg super smerig.
De klokkentoren.
Een nep-bloemen-winkel. Je hebt zo ook speelgoedwinkels, borstelwinkels of groentewinkels. Het enige dat men hier in India nodig heeft om een business te starten is een fiets, of zelfs dat nog niet. Gewoon een stukje stoep, zet er een theepot neer en je hebt een chai (thee) shop!
Indian spices.
Mooie modellen en wat ooit mooie huizen zijn geweest.
Een blauw straatje.
Veeeeeel vuiligheid. Ik stel me keer op keer de vraag hoe een mens zo kan leven...
Enkele van de vele tempeltjes. Van zodra je in India ergens een afbeelding van een godheid neerzet, kleeft of ophangt, noemt men dat een tempel. Toen we een wagen kochten, konden we tussen de opties ook kiezen voor een tempeltje in onze wagen.
Eén van de vele winkelstraatjes, je vraagt je soms af waar men zijn klanten vindt.
Een mooi zicht op de buitenmuren van het fort.
's Avonds hadden we nog een dinertje bij zonsondergang op het dakterras van ons hotel.
Alvorens we een vliegtuig terug naar Delhi namen, bezochten we het prachtige paleis van de Maharaja van Jodhpur, Gaj SinghII. Het is één van de grootste paleizen ter wereld. Er zijn onder andere een museum en een hotel in gevestigd. Wat een contrast met hoe de bevolking van Jodhpur leeft...
En toen... werd het aftellen naar de volgende uitstap: Goa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten