Moeke en vake op bezoek... dat betekent: reizen!
De kinderen hadden anderhalve week verlof op de Franse school, dus trokken we erop uit. We namen het vliegtuig richting Hyderabad, vervolgens de nachttrein naar Hospet om van daaruit Hampi te bezoeken. Opnieuw een trein, deze keer richting Goa en ten slotte, want mooie liedjes duren sinds het verdwijnen van de langspeelplaat helaas niet lang meer, per vliegtuig weer naar Delhi.
Hyderabad, de hoofdstad van de deelstaat Andra Pradesh, was op meerdere vlakken verrassend. De stad telt meer inwoners dan Vlaanderen. Er is heel wat erfgoed te vinden. Het is een moslimstad en het viel me op dat de moslims er strikter leken dan in Lahore (Pakistan), terwijl ik net het omgekeerde zou verwacht hebben. Je ziet er veel vrouwen in een nikab en je wordt er in westerse kleding (ook al droeg ik een lange broek en een t-shirt) heel erg nagestaard. Niet dat dat elders in India niet het geval is, maar hier was het zeer opvallend.
De stad is gekend omwille van de handel in diamanten en parels. Een gekende anekdote is die van de koh-i-noor. De koh-i-noor is uit deze regio afkomstig. Het is een diamant van 109 karaat. Hij is een van de kroonjuwelen van het Verenigd Koninkrijk. De Britten stalen hem in 1849 toen ze met de oost Indische compagnie het Sikhrijk innamen. Tot op vandaag dringt de Indiase regering nog steeds aan op een terugkeer van de edelsteen naar zijn land van herkomst.
Moeke was ziek en bleef met de kids in het hotel.
Vake, Jochen en ik bezochten de 16de eeuwse Charminar, een granieten monument en moskee in islamitische stijl. Letterlijk betekent het 'vier torens'. Het werd gebouwd door Quli Qutb Shah ter viering van het bezweren van de pest. De hele stad is rond dit monument gebouwd.
Vanuit de Charminar heb je een zicht op de Mecca Masjid. Deze moskee, waar in 2007 nog een bomaanslag plaatsvond, werd in de 17de eeuw gebouwd. In de centrale boog van de moskee zouden stenen verwerkt zitten die overgebracht werden vanuit Mekka, waaraan de moskee zijn naam dus te danken heeft.
Ik heb de moskee niet bezocht. Ik was mijn sjaal vergeten in het hotel en had mijn gilet over mijn hoofd gelegd, maar dat voldeed niet.
Warm en dorstig weer... dan is het moeilijk om te weerstaan aan deze heerlijke verse kokosnoten! Slurp slurp...
We struinden verder door Laad Bazaar, een winkelstraat die uitgeeft op de Charminar. De markt is vooral bekend omwille van de vele stalletjes waar je armbanden kan kopen. Maar je vindt er ook allerlei andere winkels.
Zoals gezegd, veel gesluierde vrouwen. Maar ook veel macho-gedrag. Toen ik even wat verder vooruit liep en dus geen man bij me leek te hebben, werd ik continu 'femme-de-la-rue-gewijs' nageroepen: 'Hey baby, I love you'.
We namen een auto-ricksjaw terug naar het hotel en schoten onderweg nog enkele mooie en markante kiekjes.
We pikten de anderen op in het hotel en reden per autoricksjaw naar het Nizam Museum in de 16de eeuwse Purani Haveli. Altijd dikke fun als je met twee ricksjaws lekker tegen elkaar kan racen. :)
Het meest indrukwekkende in dit museum, was de inloop-dressing van niemand minder dan Fath Jang Mahbub Ali Khan (?), de mens was voor op z'n tijd. 't Verwende nest zou naar verluid geen twee keer dezelfde kledij gedragen hebben.
De kinderen hadden er alweer schoon genoeg van en gingen samen met moeke terug naar het hotel. De rest bracht nog een bezoekje aan het 13de eeuwse Golkonda-fort en aan de Qutb Shahi Tombes.
De kinderen hadden anderhalve week verlof op de Franse school, dus trokken we erop uit. We namen het vliegtuig richting Hyderabad, vervolgens de nachttrein naar Hospet om van daaruit Hampi te bezoeken. Opnieuw een trein, deze keer richting Goa en ten slotte, want mooie liedjes duren sinds het verdwijnen van de langspeelplaat helaas niet lang meer, per vliegtuig weer naar Delhi.
Hyderabad, de hoofdstad van de deelstaat Andra Pradesh, was op meerdere vlakken verrassend. De stad telt meer inwoners dan Vlaanderen. Er is heel wat erfgoed te vinden. Het is een moslimstad en het viel me op dat de moslims er strikter leken dan in Lahore (Pakistan), terwijl ik net het omgekeerde zou verwacht hebben. Je ziet er veel vrouwen in een nikab en je wordt er in westerse kleding (ook al droeg ik een lange broek en een t-shirt) heel erg nagestaard. Niet dat dat elders in India niet het geval is, maar hier was het zeer opvallend.
De stad is gekend omwille van de handel in diamanten en parels. Een gekende anekdote is die van de koh-i-noor. De koh-i-noor is uit deze regio afkomstig. Het is een diamant van 109 karaat. Hij is een van de kroonjuwelen van het Verenigd Koninkrijk. De Britten stalen hem in 1849 toen ze met de oost Indische compagnie het Sikhrijk innamen. Tot op vandaag dringt de Indiase regering nog steeds aan op een terugkeer van de edelsteen naar zijn land van herkomst.
Moeke was ziek en bleef met de kids in het hotel.
Vake, Jochen en ik bezochten de 16de eeuwse Charminar, een granieten monument en moskee in islamitische stijl. Letterlijk betekent het 'vier torens'. Het werd gebouwd door Quli Qutb Shah ter viering van het bezweren van de pest. De hele stad is rond dit monument gebouwd.
Ik heb de moskee niet bezocht. Ik was mijn sjaal vergeten in het hotel en had mijn gilet over mijn hoofd gelegd, maar dat voldeed niet.
Warm en dorstig weer... dan is het moeilijk om te weerstaan aan deze heerlijke verse kokosnoten! Slurp slurp...
We struinden verder door Laad Bazaar, een winkelstraat die uitgeeft op de Charminar. De markt is vooral bekend omwille van de vele stalletjes waar je armbanden kan kopen. Maar je vindt er ook allerlei andere winkels.
Zoals gezegd, veel gesluierde vrouwen. Maar ook veel macho-gedrag. Toen ik even wat verder vooruit liep en dus geen man bij me leek te hebben, werd ik continu 'femme-de-la-rue-gewijs' nageroepen: 'Hey baby, I love you'.
We namen een auto-ricksjaw terug naar het hotel en schoten onderweg nog enkele mooie en markante kiekjes.
handig, vooral gezien de vele stroomonderbrekingen hier in India
een zicht op het gerechtsgebouw
niet te snappen, ze kunnen echt o-ver-al slapen
De volgende dag waren er slechts twee moedige toeristen onder ons. Samen met vake nam ik in de zeer vroege ochtend deel aan de 'heritage walk', die erg de moeite waard was.
Mehboob Chowk Tower, de kloktoren gebouwd in 1892 in Indo-Europese stijl. In die tijd erg handig aangezien vele mensen niet beschikten over een uurwerk en deze toren hen toeliet hun dag meer te plannen.
levende kippen wegen, gelukkig was Gaia niet in de buurt...
en dan wordt er bij ons geklaagd over een gebrek aan infrastructuur om te kunnen sporten...
Chowmahalla Palace (letterlijk: vier paleizen), 18de eeuws
We pikten de anderen op in het hotel en reden per autoricksjaw naar het Nizam Museum in de 16de eeuwse Purani Haveli. Altijd dikke fun als je met twee ricksjaws lekker tegen elkaar kan racen. :)
Het meest indrukwekkende in dit museum, was de inloop-dressing van niemand minder dan Fath Jang Mahbub Ali Khan (?), de mens was voor op z'n tijd. 't Verwende nest zou naar verluid geen twee keer dezelfde kledij gedragen hebben.
De kinderen hadden er alweer schoon genoeg van en gingen samen met moeke terug naar het hotel. De rest bracht nog een bezoekje aan het 13de eeuwse Golkonda-fort en aan de Qutb Shahi Tombes.
moskee in het fort
Tot zo ver het eerste deel van onze reis. Vanuit Hyderabad namen we de nachttrein naar Hospet om van daaruit Hampi te bezoeken. Maar dat... is weer een ander verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten